Jak przygotować kocioł do chemicznego czyszczenia?
- Szczegóły
Czyszczenie kotła może być zlecone przez Urząd Dozoru Technicznego lub na wniosek użytkownika. Kontrole UDT przeważnie opierają się na badaniu wizualnym, które polega na sprawdzeniu powierzchni pod kątem powstania wżerów i odkształceń oraz zbadaniu łączy spawanych. Warstwa nagromadzonego osadu może uniemożliwić dokładną ocenę stanu kotła i wtedy przeprowadza się jego chemiczne czyszczenie. Tutaj przeczytasz wszystko, co musisz na ten temat wiedzieć.
Kiedy przeprowadza się czyszczenie chemiczne?
Według polskich norm chemiczne czyszczenie kotła o ciśnieniu roboczym powyżej 11 MPa zaleca się, gdy ilość osadów przekroczy wartość 300 g/m2 powierzchni. Najczęściej jednak kocioł poddaje się czyszczeniu przez negatywny wynik rewizji wewnętrznej i oceny stanu czystości powierzchni grzewczej, co następuje w przypadku nagromadzenia osadu kamienia kotłowego powyżej 1 mm. Podstawową rewizję wewnętrzną w niektórych przypadkach uzupełnia się innymi metodami jak np. badaniem grubości ścianek za pomocą EMA. Czyszczenie chemiczne może przeprowadzić tylko zakład uprawniony przez UDT.
Pobór próbki z kotła
Chemiczne czyszczenie kotła przeprowadza się różnymi metodami. Dobór zależy przede wszystkim od rodzaju urządzenia, składu chemicznego osadu oraz materiału, z którego kocioł został wytworzony. Poszczególne etapy powinny być przeprowadzone według technologii uzgodnionej w CLDT dla każdego indywidualnego przypadku. Nie ma więc jednego uniwersalnego sposobu na przygotowanie kotła. Zaleca się jednak wykonanie analizy osadu pod kątem chemicznym. W tym celu trzeba pobrać próbki z miejsc najbardziej obciążonych cieplnie, czyli z płomienicy i płomieniówek oraz z okolic palnika, a w wytwornicach pary z wężownicy. Odkuwa się je przecinakiem aż do powierzchni metalu. Na podstawie mechanicznego pobrania można określić grubość warstwy osadu oraz pole powierzchni. To z kolei pozwala na obliczenie gęstości osadu.
Pobór próbki z rury ekranowej kotła opłomkowego wymaga odcięcia tulejki o długości około 100 cm i obtoczenia z zewnątrz ścianki do 2 mm. Następnie w kilku miejscach mierzy się grubości ścianki wraz z osadem za pomocą suwmiarki. Tulejkę mocuje się w imadle i wygina ją aż do momentu, gdy osad zacznie odpryskiwać. W ten sposób uzyskuje się próbkę do badań.
Przeczytaj także: Czym instalacje solarne różnią się od instalacji fotowoltaicznych?
Analiza chemiczna składu
Przeprowadzenie analizy chemicznej próbki oraz wykonanie badań symulacyjnych wymaga pozyskania około 100 ml osadu. Tego typu czynności przeprowadza się w laboratorium akredytowanym przez UDT lub w Centralnym Laboratorium Dozoru Technicznego. Poznanie składu chemicznego umożliwia:
- dobór najbardziej odpowiednich chemikaliów,
- ustalenie kolejności ich stosowania,
- określenie temperatury roztworów czyszczących,
- określenie ich stężenia,
- obliczenie trwania poszczególnych etapów czyszczenia,
- oszacowanie obciążenia ścieków po czyszczeniu,
- poznanie sposobu neutralizacji popłuczyn po chemicznym czyszczeniu kotła.
Znaczenie ma także właściwa metodologia. Próbki nie mogą być wrzucone bezpośrednio do zlewki, ponieważ nie daje to wiarygodnych wyników. Po wysuszeniu muszą one być wklejone w materiał plastyczny tak, aby sprawdzany roztwór stykał się tylko z ich powierzchnią. Ostatni etap to opracowanie wyników badań. Przy dużej zawartości krzemionki lub siarczanu często jest potrzebne czyszczenie wieloetapowe. Na podstawie uzyskanych informacji można przejść do badania szczelności układu i kolejnych etapów czyszczenia chemicznego kotła.